Nadia Prokhorova  
(Nadieżda Konstantina Prokhorova) 

Dwudziestojednoletnia Rosjanka, która od przeszło trzech lat nie widziała domu ojczyzny
Kelnerka w Klubie Lucky
Przyjaciółka Szefa,nawet jeżeli komuś się to nie podoba
Więcej brać, niż dawać

Życie nie jest tak piękne i kolorowe jak w filmach. Nie raz tego doświadczyłaś, stykając się ze skurwysyństwem dnia codziennego. 

Örsten - Fleur Blanche

Jest może czwarta nad ranem. A ty znowu nie śpisz. Znowu łazisz, pałętasz się po pokoju, nie mogąc sobie znaleźć pieprzonego miejsca, w którym posadziłabyś swój chudy tyłek i po prostu znieruchomiała. Na chwilę, dwie. Wieczność. Nikt by przecież za tobą nie płakał. Nikt by nie lamentował, nie wspominał. Przecież jesteś nikim.  Nawet tutaj, gdzie tak naprawdę nikt ciebie nie zna... Każdy traktuje twoją osobę jak wroga numer jeden. Wręcz pragnie ciebie zmieszać z błotem, sprowadzić na samo dno, tylko dlatego, że sami potrzebują poprawy swojej sytuacji. A Ty? Swoje pomyślisz, swoje zrobisz wysłuchując jaka to ty jesteś zła. Nie przejmujesz się tym. Oni i tak gówno wiedzą. A potem... Potem wyciągasz paczkę papierosów.. W kartonowym opakowaniu masz nie tylko schowane fajki, ale i zapalniczkę - jedyny sposób, żebyś nie zapomniała jej wziąć ze sobą, albo nie zgubiła gdzieś po drodze. Odpalasz papierosa. Powoli, zaciągasz się nikotynowym dymem do płuc, nie mogąc zareagować inaczej, jak tylko ulgą malującą się na twarzy. Odprężenie pojawia się bardzo szybko i łatwo. Dopiero wtedy zauważasz, że w tle wciąż leci kolejny jazzowy kawałek. Głośno, wyraźnie. Muzyka wręcz przenika twoją osobę, sprawia, że czujesz ją całą sobą. I jedyne, co teraz zaprząta ci głowę to to, jak bardzo pragniesz nie być samotna. Sęk w tym, że to jest tak awykonalne, jak sprawienie, że nagle spotulniejesz. Dlatego odpychasz od siebie tę myśl. Będziesz sama. Samotna. Bez kogokolwiek. Tak lepiej. Zero bólu, zero nadziei, zero zakłamania, zero skrupułów. Tylko ty, papierosy i jazz. Układ idealny. 

____________________________

Witam serdecznie.